‘Nijmegen: city life without the chaos’ - Mandy Spaltman
Mandy Spaltman (27 jaar) komt uit Curaçao en woont in Nijmegen. Ze is neuropsycholoog en gedragswetenschapper. Mandy werkt als klinisch onderzoeker bij Philips in Eindhoven. Maak kennis met Mandy, met Nijmegen en met de studie psychologie.
Hallo beste jonge islanders. In deze eerste blog vertel ik jullie over mijn keuze om in Nijmegen te gaan wonen en om psychologie te gaan studeren, over de verschillende specialisaties binnen de psychologie en wat je daarmee kunt. Dit zal ik vooral doen aan de hand van mijn persoonlijke ervaring. Ik hoop jullie hiermee te kunnen overtuigen van hoe leuk psychologie en hoe leuk Nijmegen is.
Nijmegen: City Life Without the Chaos
Toen ik in 5VWO zat, organiseerde het Radulphus College een studiereis naar Nederland. We bezochten verschillende steden en universiteiten om zo een idee te krijgen van wat ons het meest zou aanspreken. Tijdens deze reis werd mij duidelijk dat ik niet in de Randstad wilde wonen. Nijmegen sprak mij wel meteen aan: Je hebt er alles wat je nodig hebt en er worden veel evenementen georganiseerd (zoek op YouTube bijvoorbeeld naar video’s van de jaarlijkse zomerfeesten), maar toch is het er niet zo chaotisch en druk als de meeste grote steden in het westen van het land.
Daarnaast heeft Nijmegen veel natuur: bossen, parken en zelfs een “strand”. Het is natuurlijk geen wit-zand-blauw-water Caribisch strand zoals wij gewend zijn, maar het is wel gezellig om er in de zomer te barbecueën en volleyballen met vrienden. Bovendien is het ook hier lang niet zo druk als op stranden zoals Scheveningen. Kortom: Nijmegen is awesome!
Nijmegen is awesome!
De studie Psychologie aan de Radboud Universiteit
In 2012 begon ik aan de bacheloropleiding Psychologie aan de Radboud Universiteit van Nijmegen. De bachelor is heel breed, want het onderwerp psychologie is heel breed en bevat veel verschillende specialisaties. Met de masteropleiding kun je specifieker en dieper op de onderwerpen die jou het meest aanspreken ingaan. Zie onderstaande tabel voor een overzicht van de masteropleidingen in Nijmegen en wat je ermee kunt.
Ik heb de master Gezondheidszorgpsychologie gedaan in combinatie met de research master behavioural science, omdat ik de klinische en wetenschappelijke kant allebei interessant vond. Tijdens mijn stage van Gezondheidszorgpsychologie heb ik me gericht op neuropsychologie. Dit is de hoek waarbij je vooral bezig bent met het uitvoeren van cognitieve tests om een beeld te krijgen van iemands sterke en zwakke kanten die kunnen helpen bij het diagnosticeren van bijvoorbeeld verstandelijke beperkingen, ADHD, autisme en dementie.
Is psychologie iets voor jou?
Persoonlijk wist ik al vroeg dat ik psychologie wilde gaan studeren. Ik vond mensen interessanter dan dieren, talen of wiskundige formules. Ik vond het interessant om te begrijpen waarom mensen doen wat ze doen en hoe bepaalde ervaringen van vroeger je kunnen vormen als je ouder bent. Zodanig zelfs dat je een psychische stoornis kunt ontwikkelen. Het kan veel voldoening geven om deze mensen dan ook nog te helpen. Dit is waarom de meeste mensen psycholoog willen worden.
Zelf kwam ik erachter dat ik vooral de oorzaak-gevolg relaties wilde begrijpen en dat ik daar het meest enthousiast van word. Omdat je met psychologie zoveel verschillende richtingen op kunt, is het voor veel mensen een passende studie zolang je ons als mens maar interessant vindt om over te leren!
Wil je meer weten over psychologie studeren of studeren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen? Stuur mij een mailtje: mandy.spaltman@hotmail.com
‘I love pharmacy’ - Nitza Hooi
“Ik wilde meteen na mijn studie terug naar Curaçao, niet pas als ik oud en verschrompeld ben! ”
De 29 jarige Nitza Hooi is bèk na kas, na Kòrsou. Ze werkt er als apotheker in de wijk Mahuma. Midden in de Coronacrisis studeerde ze af aan de Universiteit Leiden: ze rondde haar master Farmacie af. Een baan vinden op het eiland kostte haar geen enkele moeite. Januari dit jaar is ze begonnen als apotheker.
Gastblog van Nitza Hooi
Studie
Na het Radulphus College vertrok Nitza naar Nederland. Ze koos voor de bachelor Biofarmaceutische Wetenschappen aan de Universiteit van Leiden. “In de opleiding Biofarmaceutische Wetenschappen leer je over de ontwikkeling van geneesmiddelen; van het ontstaan van ziekten tot het effect van geneesmiddelen op het lichaam. Tijdens de studie komen alle stappen die doorlopen worden bij de ontwikkeling van geneesmiddelen maar ook vaccins aan bod, zoals bij de Corona vaccins.” legt Nitza uit.
“Als apotheker ben je niet meer iemand die alleen maar pillen aflevert”
Farmacie
Aansluitend volgde ze een master Biomedische wetenschappen. “Dat is echt gericht op het ontstaan van ziekten, (cel)onderzoek en minder op chemie.” Al tijdens haar studie wist ze heel zeker dat ze terug wilde naar Curaçao dus ze koos om ook de premaster Farmacie te volgen om haar kansen te vergroten. Die premaster werd op de Universiteit Utrecht aangeboden. “Ik heb heel goed gebruik gemaakt van mijn OV-kaart, heen en weer reizend tussen mijn woonplaats, Den Haag, en mijn studiesteden Leiden en Utrecht.” lacht Nitza.
“I love Pharmacy “
Zwaar
Na de premaster volgde ze een master Farmacie, een hele nieuwe studie toentertijd in Leiden. Het is een pittig traject: “Je hebt over het algemeen één à twee keer per week collegedagen en voor de rest ben je in een apotheek. De opleiding is erg praktijk gericht. Studeren moet je dus doorlopend en proactief doen, het is best zwaar!” Ze keerde terug naar Curaçao om haar onderzoeksstage te doen in het St. Elisabeth Hospital en Curaçao Medical Center. Daar onderzocht ze onder meer het gebruik van antibiotica in het ziekenhuis. Afstuderen deed ze in Nederland, op 28 augustus 2020.
Serieus
Nitza benadrukt: “De bachelor en master Farmacie duren beide drie jaren, dus best lang. Je krijgt een belangrijke functie als apotheker. Je bent eindverantwoordelijk voor de geneesmiddelen die jouw apotheek aan patiënten levert. En je moet voortdurend overleggen met een arts of je meegaat met de behandeling die je samen met de arts aan de patiënten biedt. Als apotheker ben je niet meer iemand die pillen maakt en aflevert; je maakt deel uit van het team van zorgprofessionals, je bent een medehandelaar. Dat vergt een goede opleiding en wilskracht.” Ze houdt zielsveel van haar vak en wilt graag haar kennis zoveel mogelijk met anderen delen.
“Ik heb moeite met de passieve houding van sommige collega’s”
Wennen
Natuurlijk is het terugkeren naar Curaçao even wennen voor Nitza als professional, na haar studies in Nederland. Het kost veel tijd en energie zegt ze omdat er sommige basale dingen ontbreken. “Met alle respect, maar vooral oudere apothekers zijn niet gewend om door te vragen bij patiënten en artsen. Die passieve houding, daar heb ik als jonge apotheker af en moeite mee.” Ook noemt ze de Sociale Verzekeringsbank (SVB) met haar monopolie positie op het eiland. “Prijzen van de SVB en groothandels fluctueren soms per dag; de prijsverschillen die hierbij ontstaan worden vaak terecht of onterecht bij de apotheek neergelegd.”
“Curaçao kan stappen maken met digitalisering”
Digitalisering
Haar inzet voor Curaçao is duidelijk. Al mist ze Nederland ‘soms verschrikkelijk’, dit is waar ze nodig is en ze haar kennis wil inzetten. Helemaal nu tijdens de pandemie. Ze gaat fysiek naar de apotheek want niet alles is zo gedigitaliseerd als in Nederland. “We zouden daar wel stappen in kunnen zetten.” Merkt Nitza op. Ze noemt als voorbeeld veel botika’s die niet digitaal aan elkaar gekoppeld zijn. “Een hartpatiënt kan zijn maandelijkse medicijnen in Botika A halen en dan bij ons komen om Viagra halen. Dat gaat soms helemaal niet samen maar omdat de apotheker geen compleet beeld heeft van het medicatieprofiel van een patiënt, weet je als apotheker niet of het verantwoord is om de medicatie te verstrekken.”
“If it is your dream, you chase it!”
Tips
Er is voorlopig een tekort aan apothekers en ook aan apothekersassistenten (een MBO 4 opleiding). Er zijn veel opties, zegt Nitza. “Met een master Farmacie kun je naast apotheker ook consultant worden bij de overheid of bij een zorgverzekeraar, of bij een farmaceutisch bedrijf gaan werken of onderzoek doen.” Ze drukt toekomstige studenten op het hart:
‘If it is your dream, you chase it.’
Ze blijft kritisch op zichzelf en haar ontwikkeling op Curaçao: “Ik wil niet te veel in mijn comfortzone blijven. We zullen zien wat de toekomst brengt. Het kan alle kanten op. Dat is de schoonheid van dit vak.”
‘Bij Philips aan de slag met studie psychologie’ - Many Spaltman
Werken bij Philips met een studie Psychologie
Hallo allemaal. Mijn naam is Mandy (27). Ik ben opgegroeid op Curaçao en woon sinds 2012 in Nijmegen. In mijn eerste blog heb ik jullie verteld waarom ik psychologie ben gaan studeren en waarom in Nijmegen. Nu wil ik jullie laten zien dat je met de studie psychologie meer kunt doen dan het vervullen van de stereotypische rol van psycholoog. Je kunt bijvoorbeeld ook bij een bedrijf als Philips gaan werken, met jouw klinische kennis.
Gastblog 2 van Mandy Spaltman, april 2021
“Met psychologie kun je méér dan stereotype psycholoog worden”
Mijn academische achtergrond
Na de bacheloropleiding Psychologie, kiest het overgrote deel van de studenten voor een klinische masteropleiding. Ook ik heb een dergelijke opleiding gevolgd. Met zo’n master kom je meestal te werken in de geestelijke gezondheidszorg; dan diagnosticeer of behandel je dus mensen met verschillende soorten problematiek. Ik ben echter terechtgekomen bij Philips. Om te snappen hoe, is het belangrijk om te weten dat ik naast de klinische master ook een onderzoeksmaster (in Behavioral Science) heb gedaan. Zo heb ik naast kennis en vaardigheden op klinisch gebied ook geleerd hoe ik wetenschappelijk onderzoek moet uitvoeren. Deze combinatie is precies wat ik heb voor mijn huidige functie als Clinical Research Associate bij Philips.
“Werken voor een stabiel bedrijf is comfortabel ”
Waar ik werk
Philips is een groot bedrijf met veel verschillende afdelingen. Ik werk bij een venture genaamd ‘Digital Cognitive Diagnostics’. Zo’n venture kun je zien als een soort “small business” binnen het overkoepelende Philips. Digital Cognitive Diagnostics is begonnen als onderzoeksproject; traditionele en veelgebruikte neuropsychologische testen werden gedigitaliseerd. We gebruiken een iPad in plaats van papier om ze uit te voeren.
IntelliSpace Cognition
Testbatterij
Inmiddels hebben we ons medische product, genaamd ‘IntelliSpace Cognition’, gelanceerd voor voornamelijk neurologen in Amerika. Door onze neuropsychologische testbatterij uit te voeren, krijgen neurologen een rapport met daarin een gedetailleerd overzicht van de sterke en zwakke cognitieve kanten van een patiënt. Deze informatie kunnen ze vervolgens gebruiken om, samen met andere informatiebronnen, een diagnose te stellen. Op dit moment zijn we bezig met het uitbreiden van het product zodat het op steeds meer verschillende patiëntgroepen toepasbaar is.
“Ik denk na over testinstructies “
Wat ik doe
Als psycholoog en onderzoeker heb ik twee rollen. Ten eerste draag ik met mijn klinische kennis bij aan de betrouwbare en valide vertaling van de traditionele neuropsychologische testen naar die op ons digitale platform. Hiervoor denk ik bijvoorbeeld na over testinstructies en teststimuli. Dit gebeurt vooral in overleg met de product owner, het software-team en designers. Ook schrijf ik een gebruiksaanwijzing over de testen en hun uitkomstmaten in een begrijpelijke taal. Dat is belangrijk voor de gebruikers die zelf vaak geen neuropsychologische achtergrond hebben.
Ten tweede coördineer ik klinische onderzoeken. Bijvoorbeeld om normdata te verzamelen waar patiënten in de praktijk mee zullen worden vergeleken. Ik zet de studies op, verzorg ethische toestemming en ben in contact met eventuele (internationale) samenwerkingspartners. Ook overzie ik dat alle data correct en op tijd binnenkomen.
Werken bij een multinational
Philips is natuurlijk een groot, internationaal bedrijf, wat zowel voor- als nadelen heeft. Zo zijn er bij grote bedrijven vaak meer regeltjes waar je je aan moet houden in je werk en waar je dus van op de hoogte moet zijn. Dit kost wat tijd in het begin. Ook is het soms iets langer zoeken naar de informatie of de contactpersoon die je nodig hebt. Daarnaast is het mogelijk je wat klein en onzichtbaar te voelen. Zelf ervaar ik dat minder dan je zou verwachten. Mijn team bestaat maar uit ongeveer 25 mensen en staat redelijk los van het grote Philips als geheel. Dus ik heb mijn rol en plekje duidelijk weten te vinden!
Psychologie biedt zóveel meer!
Mijzelf ontwikkelen
Natuurlijk is het goed voor jouw CV om bij een groot bedrijf te werken. Mijn contract bij Philips geeft mij ook zekerheid in deze Coronatijd. Nog een voordeel; jezelf ontwikkelen is relatief makkelijk want er zijn zoveel takken waar je aan de slag kunt. Voor mij is het al met al dus een hele goede keuze geweest om bij Philips te komen werken.
Samenvattend: behalve als behandelend therapeut kun je met de studie psychologie ook aan de slag op andere vlakken. Denk aan human resources, consultancy, onderzoek of in innovatie, bij kleine of grote bedrijven.
Dus mocht jij je niet kunnen vinden in de rol van stereotype psycholoog met een patiënt op de bank, no sweat. Psychologie biedt zóveel meer!
‘Door corona voelden we ons geroepen om te helpen’ - Thaïs Tong, Gregory Helmich, Louisa Kluijver
“Iedereen zet zich optimaal in”
Drie jonge Curaçaose artsen in opleiding zijn vanuit Nederland afgereisd naar Curaçao. Thaïs Tong, Lung Jeung en Louisa Kluijver namen medio april het vliegtuig naar huis. Ze konden het niet langer aanzien. Curaçao telde op dat moment procentueel de meeste Corona besmettingen ter wereld. Het eiland stond bovenaan de beruchte lijsten. Nederland stuurde extra apparatuur en personeel naar het eiland. Met de 33 IC bedden alleen en het uitgeputte zorgpersoneel zou Curaçao het niet gaan redden. Het Curaçao Medical Center stuurde noodkreten; kom ons helpen!
Op zijn Linked-in post Lung een foto vanuit het vliegtuig: “Alle drie zijn wij opgegroeid op het eiland en voelen ons daarom geroepen om tijdens de huidige crisis te gaan helpen.” Ze bedanken hun werkgevers in Nederland; ze mogen gaan!
Thuis
In het Curaçao Medical Center worden ze fulltime ingezet in de Corona zorg. Ook Gregory Helmich is onderdeel van het spontaan opgerichte team. De student Geneeskunde was al op zijn geboorte-eiland om zijn co-schappen Dermatologie te lopen. Dat liep anders. “Ik voel me thuis bij mijn hende di tera” zegt Gregory stralend.
AMA
Het is keihard werken, maar wat geweldig om te doen. “Het is hartverwarmend dat artsen uit Nederland overkomen om hier nu te helpen.” zegt Gregory, die blij is zijn vrienden te zien. Ze kennen elkaar allemaal uit Nederland en zijn verenigd in AMA, een netwerk van zo’n 200 (bio) medici in Nederland, allen met een Caribisch Nederlandse achtergrond. Lung was de eerste voorzitter, Thaïs de tweede. Gregory is actief in de PR-commissie van het groeiende netwerk.
Ervaring
Thaïs is dankbaar bij te kunnen springen: “Ik had in het LUMC (academisch ziekenhuis Leiden) al wat ervaring opgedaan in de COVID-zorg, die kan ik nu mooi inzetten.” Ze benadrukt hoe fijn het is dat iedereen zich optimaal inspant. “De sfeer onder het personeel is heel goed.”
Trots
Louisa is trots op Curaçao: “Er is hier geen buffer zoals in Nederland. Ondanks het tekort aan personeel en capaciteit, hebben we het toch maar gered. Alles is dus mogelijk, als jij je best maar doet.”
Sirbi ku Amor staat er op een bord in het CMC. Dat geldt voor deze drie jonge artsen zeker.
“Alles is mogelijk, als jij je best maar doet”
Artsen, co-assistenten en apothekers met epidemioloog Izzy Gerstenbluth in CMC
COVID-zorg Curaçao
Het aantal COVID-patienten op Curaçao steeg behoorlijk, hierdoor kon de zorg daar het niet meer aan. Het Curaçao Medical Center (CMC) kon het niet meer aan en schortte de niet-spoedeisende operaties noodgedwongen op om mankracht en ruimte vrij te maken . Het Parool, AD en RTL-Nieuws besteedden er aandacht aan.
“Het is heftig om dit allemaal mee te maken”
“Hartverwarmend hoe iedereen meehelpt in de COVID-zorg”
Wij stellen aan je voor 3 jonge Antilliaanse artsen die hebben mee geholpen bij de COVID-zorg op Curaçao. Ze zijn alle 3 lid van Asosiashon Mediko di Antias (AMA).
Thaïs Tong
Thaïs is basisarts in het LUMC (ziekenhuis Leiden) en PhD kandidaat dus ze is bezig om te promoveren. Zij was voorzitter van AMA. Thaïs is opgeleid op WO-niveau.
“Mijn motivatie is dat ik in Curaçao ben geboren”
Gregory Helmich
Gregory is bezig met zijn laatste jaar als student Geneeskunde in Leiden. Hij was al op Curaçao co-schappen aan het lopen en werd als co-assistent op de COVID-afdeling ingezet. Het Leidse Universiteitsblad Mare interviewde Gregory over zijn ervaring.
“Ik voel mij thuis bij mijn ‘hende di tera”
Louisa Kluijver
Louisa is basisarts in het Erasmus MC in Rotterdam. Ze is lid van AMA. Ook zij kreeg toestemming van haar werkgever om naar Curaçoa af te reizen om te helpen. Louisa is bezig om te promoveren.
“Je hebt hier geen buffer”
Ook VWS & Aruba sprongen bij
Ook het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en Aruba stuurden zorgprofessionals om de zorgmedewerkers van CMC te ontlasten tijdens de COVID-crisis.
Het tekort aan zorgpersoneel is niet alleen een crisis ding, maar het gevolg van de braindrain op de eilanden. Jonge net geslaagde scholieren verlaten het eiland om vooral in Nederland te gaan studeren. Met als gevolg dat ze vaak ministens 6 jaar in Nederland blijven met minimale contact met de achterblijvers.
Deze COVID-crisis laat zien hoe belangrijk die brug is tussen Nederland en Curaçao, maar ook tussen de eilanden onderling. Er is goed samen gewerkt in het koninkrijk. Toen de nood hoog was konden goed opgeleide eilandskinderen inspringen, aangevuld met andere mede-koninkrijksgenoten.
Zonder de medewerking van de werkgevers in Nederland, hadden Louisa, Thaïs en Lung niet kunnen afreizen naar Curaçao.
“Dank aan de Zorgprofessionals van onze eilanden”
‘Kom uit je studiebubbel’ - Sheeney Magdalena
“Ga uit je studie bubbel en creëer nieuwe ervaringen!”
Hi allemaal! Mijn naam is Sheeney Magdalena, geboren in Curaçao. Ik zit in mijn tweede jaar van de studie geneeskunde aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In 2019 ben ik naar Amsterdam verhuisd. In mijn derde blog vertel ik jullie over het Honours Programma aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Ik volg dat zelf met veel plezier!
Wat is het Honours Programma?
Het Honours Programma zijn cursussen om naast je studie je kennis te verbreden en te verdiepen. Het programma bestaat uit 30 studiepunten die je naast de 180 studiepunten van de standaard bacheloropleiding kunt halen. Dit volg je in het Engels.
Het programma bestaat uit twee delen:
- Het interdisciplinaire gedeelte: Hierin volg je vakken buiten je faculteit om zo je kennis te verbreden. Als geneeskunde student volgde ik vakken aan de faculteit bèta (exacte vakken) en de faculteit business & economie.
- Het facultaire gedeelte: In dit gedeelte krijg je meer verdieping van de kennis tijdens je bachelor. Als geneeskunde student moest ik cursussen volgen over medical business, journalistiek schrijven en verdiepend wetenschappelijk onderzoek uitvoeren.
Hoe werkt de aanmeldprocedure voor het Honours Programma?
Om deel te nemen aan het Honours Programme heb je minimaal een 7.5 als gemiddelde nodig. Aan het einde van mijn eerste jaar voldeed ik aan de toelatingseisen en kon ik me aanmelden. Daarvoor moest ik mijn CV en een motivatiebrief sturen. Na een maand kreeg ik te horen dat ik in de 10% van de opleiding zat die aangenomen werd!!
Waarom heb ik me aangemeld?
Tijdens het tweede semester van mijn eerste jaar volgde ik een extra cursus als “voorproefje”. Dat mocht, omdat ik het eerste semester nominaal (alles in 1 keer behaald) heb afgerond met een gemiddelde boven de 7.5.
“Leer nieuwe mensen kennen, ook buiten jouw studie”
Cursus Mastering Creativity
Ik had toen het vak ‘Mastering Creativity’ gevolgd. Dit vak ging over creativiteit binnen de Nederlandse gemeenschap, maar ook over alle sectoren die daarbij behoren. Denk aan politiek, bedrijfsleven, kunst en de medische wereld. Dit vak volgde ik met een aantal studenten van verschillende studies en achtergronden. Dit vond ik heel leuk.
Gedichten
Voor het vak moesten wij een eigen eindproject maken met als thema creativiteit. Ik wilde uit mijn comfortzone stappen en besloot om gedichten te schrijven over mijn ervaringen binnen het vak, maar ook over de docenten en medestudenten. De gedichten werden heel goed ontvangen door de leraren en ik kreeg alleen maar positieve feedback. Door mijn positieve ervaring met het vak was mijn enthousiasme voor het Honours Programma compleet!
“Ik wilde uit mijn comfortzone stappen”
Wat is het leukste aan het Honours Programma?
Wat ik het leukste vind, is het feit dat je nieuwe mensen buiten je studie leert kennen. Tijdens jouw studie, ben je 24/7 met dezelfde mensen, die (meestal) dezelfde ideeën en standpunten als jij hebben. Door andere studenten te leren kennen die een andere studie volgen, andere ideeën of een andere achtergrond hebben, verbreed jij je eigen kennis veel meer dan normaal. Het leerde mij ook dat de wereld niet zo zwart-wit is, maar genuanceerd. Denk aan bijvoorbeeld hoe een situatie in een bepaald land wordt beschreven op sociale media, terwijl de eigen bewoners dat helemaal niet zo ervaren.
“Ik leerde dat de wereld niet zwart-wit is”
Verdieping
Ook het verdiepende gedeelte van het Honours Programma is super interessant. Ik heb bijvoorbeeld een cursus ‘medical business’ gevolgd, een cursus die niet standaard gegeven wordt in het normale curriculum. Zo heb ik veel andere aspecten over de zorg geleerd zoals duurzaamheid, leiderschap, kosten en wetten.
Masterclass
Ook moest ik een masterclass organiseren. Die heb ik gedaan over de zorg op de eilanden van het Nederlandse Koninkrijk. Dit vond ik heel leuk om te doen. Op deze manier kon ik de Honours studenten kennis laten maken met hoe de zorg op de eilanden georganiseerd wordt. De masterclass werd heel goed ontvangen door de studenten, maar ook door de aanwezige docenten. Het heeft ze laten denken hoe anders (en kleinschalig) de zorg op de eilanden georganiseerd is. Ik kreeg zelfs als tip om de masterclass aan de opleidingsdirectrice te laten zien, om zo meer “eilandenzorg” binnen het curriculum te implementeren.
“Meer eilanden zorg in het curriculum implementeren”
Aanrader
Ik raad het Honours Programma zeker aan! Het is een geweldige manier om je kennis te verbreden en te verdiepen. Ook leer je nieuwe mensen kennen en volg je natuurlijk hele interessante colleges (op niveau). Maar wat ik nóg meer aanraad is om zelf uit te zoeken wat je leuk en interessant vindt en om 100% daarvoor te gaan. Ga uit je studie bubbel, leer nieuwe mensen kennen en creëer nieuwe ervaringen!
“Het Honours Programma raad ik echt aan”
‘Met fysiotherapie komt de patiënt weer op krachten’ - Lisa Maduro
Een werkdag van een fysiotherapeut in het ziekenhuis.
Hallo! Mijn naam is Lisa Maduro. Ik ben fysiotherapeut en laat jullie graag meekijken met een gewone werkdag. Zo hoop ik jullie een indruk te geven van wat werken als fysiotherapeut in een ziekenhuis inhoudt. Ik ben in 1986 geboren op Curaçao en in mijn tienerjaren verhuisd naar Nederland. Inmiddels woon en werk ik in Amsterdam als fysiotherapeut. Ik heb gestudeerd aan de Avans Hogeschool te Breda.
Bon dia
De wekker gaat vroeg, om 6 uur eruit, om 7 uur op de fiets. Ik werk bij het Amsterdam UMC, locatie AMC en dat betekent dat ik helemaal aan de andere kant van de stad werk. Als het druk is doe ik er een uur over, als het niet druk is kan het in 40 minuten. We beginnen tussen half 8 en half 9. Kopje koffie, computer opstarten, “bon dia!”. Het is altijd mijn missie om een kamer binnen te lopen met een smile!
“Ik wil een kamer inlopen met een smile”
Taakverdeling
Op kantoor doen we de patiënten verdeling. Ik werk in een team met verschillende fysiotherapeuten Vandaag zijn we met 8 fysiotherapeuten en allemaal hebben we onze eigen specialisatie. Zo bedienen we samen de verschillende afdelingen van het ziekenhuis. Er zijn collega’s die zich bezighouden met de fysiotherapie op de afdelingen orthopedie, chirurgie of interne geneeskunde. Ik hou me bezig met de fysiotherapie op de intensive care en op het hartcentrum.
“Ik werk als fysiotherapeut op de intensive care ”
Planning
9 uur, de patiënten zijn verdeeld. Het is druk vandaag, dus help ik ook een collega op interne geneeskunde. Zo proberen we de hoeveelheid werk tussen ons allemaal te verdelen. Zo kan iedereen straks op tijd naar huis. Vandaag loopt een van onze stagiairs met mij mee. Hij is vierdejaars, al bijna klaar met zijn stage en hij kan dus al veel zelfstandig. Laten we samen naar de kliniek gaan.
Schoon uniform
Onderweg van kantoor naar de kliniek, breng ik mijn werk uniform naar de was. We dragen hier allemaal witte pakken, zoals gebruikelijk is in de zorg. Je haalt ’s ochtends een schoon pak en levert je pak van gisteren in. Dit gebeurt allemaal met een speciale kleding automaat. Je houdt je werkpasje voor een sensor en drukt op OK en automatisch komt jouw maat en soort kleding voor een raampje te hangen zodat je het kan pakken.
COVID afdeling
We werken vandaag op de covid-IC, dus eenmaal in de kliniek moeten we onze isolatiejassen aan, ander mondkapje op, handschoenen, spatbril, haarnetje. We bespreken samen de patiënten die we gaan zien deze ochtend. Het is een bijzondere omgeving om op de IC te werken. Het is een plek waar mensen heel erg ziek zijn.
“Op de COVID-IC moeten we allemaal isolatiepakken aan”
Onze rol
Als fysiotherapeut zijn wij belangrijk om deze zieke mensen te begeleiden. We helpen ze om weer op krachten te komen. Soms zijn het kleine dingen, zoals je eigen bekertje water weer kunnen vasthouden of zitten op de rand van het bed zonder dat je omvalt. Maar ook weer opnieuw leren staan of lopen.
“We helpen iemand een bekertje water vast te houden”
Overleg
Ons werk bestaat ook uit overleggen. De arts vraagt ons advies of we denken dat een patiënt al sterk genoeg is om ontslagen te worden van de IC en dus overgeplaatst mag worden naar de verpleegafdeling. Gelukkig hebben we deze patiënt de afgelopen periode goed in kaart gebracht. Dat doen we door testen en op andere manieren meten. Onder andere bijvoorbeeld de spierkracht of de ademspierkracht.
Werk telefoon
In de middag werk ik op verschillende afdelingen, 2 patiënten op het hartcentrum en 2 patiënten op interne geneeskunde. Het ziekenhuis is groot; die 10.000 stappen haal ik dagelijks wel op de stappenteller! We dragen ook allemaal een werktelefoon bij ons, zo kunnen we elkaar bellen als we elkaar nodig hebben.
“Twee patiënten op het hartcentrum”
“Twee patiënten op interne geneeskunde ”
Hulp
Ik ga mijn collega helpen bij een patiënt die voor het eerst gaat staan na een hele grote operatie. Gisteren heeft de patiënt al wel op het randje van het bed gezeten met hulp, maar de patiënt was toen nog erg zwak. Vandaag gaan we met z’n tweeën deze patiënt ondersteunen om voor het eerst weer te gaan staan.
Leren staan
We beginnen met de patiënt te begeleiden om van liggen naar zitten te komen. Eenmaal op de bedrand wordt de patiënt duizelig. We meten de bloeddruk. Deze is in orde. We helpen met het aandoen van de schoenen. De patiënt is wat gespannen. We geven de patiënt steun aan beide kanten en zo begeleiden we de patiënt om te komen staan. Het lukt! De ademhaling van de patiënt gaat wel wat sneller, ook door de spanning.
Glimlach
Het is nog erg zwaar en het is maar goed dat we hem aan beide kanten vasthouden. Na ongeveer een minuut is het op en moet de patiënt weer gaan zitten op het randje van het bed. Het voelt als een overwinning! De patiënt zucht van opluchting want hij had het van tevoren niet gedacht dat hij weer zou kunnen staan. Er ontstaat een glimlach en hij is ons dankbaar. We helpen hem terug naar liggende houding, hij moet er nu van uitrusten.
“De patiënt voelt het als een overwinning ”
Administratie
Aan het einde van de dag, als ik al mijn patiënten gezien heb, bel ik naar mijn collega’s op de andere afdelingen via de werktelefoon; “Red jij het? Of heb je mijn hulp nodig bij iets?” Eenmaal terug op kantoor verwerken we de administratie van de dag. Alle fysiotherapie die je hebt gegeven moet je verwerken in het computersysteem. Dit is ook het moment dat je even zittend werk doet.
Einde werkdag
Het is stil op kantoor, alleen type geluiden klinken. Tussendoor is er gelukkig ook ruimte om te kletsen en stoom af te blazen. Soms maken we heftige dingen mee en dan is het fijn om met je collega’s erover te kunnen praten. Tegen 5 uur in de middag zijn we dan klaar en zit het werk er op. Tijd om weer om te kleden. Witte pak weer in de was en eigen kleding aan. Terug naar huis, naar de andere kant van de stad. Morgen weer een dag.
“Tussendoor blazen we stoom af!”