‘Probeer voorbij de bekende obstakels te kijken’

Amely Daza Zabaleta,
internist-nefroloog bij het Curaçao Medical Center
internist-nefroloog bij het Curaçao Medical Center
AmelyDazaZabaleta
Yu di Kòrsou Amely Daza Zabaleta (36 jaar) werkt als internist-nefroloog (specialist in nierziekten) bij het Curaçao Medical Center (CMC). Na haar specialisatie bij het UMC in Utrecht keerde zij in 2023 terug naar haar geboorte-eiland.
“Ik was altijd al van plan om terug te gaan. Na 15 jaar in Nederland was het even aanpassen maar ik heb geen moment spijt gehad.”
Amely had een duidelijk doel voor ogen toen ze in 2007 naar Nederland vertrok om geneeskunde te gaan studeren aan de Universiteit Utrecht. Ooit zou ze als arts teruggaan naar Curaçao om haar bijdrage te leveren aan de gezondheidszorg.
Sterke band
Als geneeskundestudent liep ze in haar vakanties mee in het Sint Elisabeth ziekenhuis (nu CMC) en na haar studie werkte ze er een jaar als arts-assistent. De band met Curaçao bleef sterk, ook op werkgebied.
Eerst specialiseren
Het zou uiteindelijk 15 jaar duren voordat Amely de sprong waagde. “Ik wilde eerst specialist worden en dan pas teruggaan. Het specialisatie-traject duurt lang maar dat had ik er graag voor over.”
I fit in here
Dichterbij de familie zijn was voor haar een van de belangrijkste redenen om terug te gaan. Maar ook haar eigen cultuur en taal. Ze vindt het fijn om patiënten in hun eigen taal te spreken. “Hoe goed ik het ook naar mijn zin had in Nederland, ik voel me gewoon meer thuis op Curaçao. I fit in here.”
0%


Hogere werkdruk
De werkomstandigheden vond ze in het eerste jaar uitdagend. “De werkdruk ligt hier een stuk hoger. Dat komt omdat er maar één ziekenhuis is, met beperktere middelen, minder specialisten en minder ondersteunend personeel. Je moet hier harder werken dan in Nederland. Meer diensten draaien en meer patiënten behandelen.
In het begin heb ik weleens gedacht ‘hoe ga ik dit volhouden?’”
'Alle stress valt weg zodra ik de warme bries op mijn gezicht voel na een drukke dienst'
Balans
Inmiddels heeft Amely een goede balans gevonden. Ze heeft ondanks haar drukke baan meer rust dan toen ze nog in Nederland werkte.
“Als ik hier na een hectische dag het ziekenhuis uitloop voel ik de warme bries op mijn gezicht en valt alle stress direct weg. Dat maakt dat het voor mij in balans blijft.”
0%


Lokale salarissen
Voor veel Caribische jongeren die nadenken over remigratie vormen de lokale salarissen een struikelpunt. Amely geeft aan dat het startsalaris in haar vak redelijk goed is. Daartegenover staan de hogere werkdruk en overuren waarmee je als arts op het eiland rekening moet houden. “Het is en blijft een persoonlijke keuze die je weloverwogen moet maken.”
Obstakels
Het valt haar op dat het vaak over obstakels gaat bij remigratie. “Begrijpelijk, het is een grote stap. Maar obstakels kom je overal tegen, ook in Nederland. Probeer eens verder te kijken en de mogelijkheden uit te zoeken. Je kunt altijd nog terug.”
'De eilanden hebben goed opgeleide zorgprofessionals hard nodig!'
Bouw aan je netwerk
Amely sluit af met een paar belangrijke tips. “Op de eilanden is persoonlijk contact heel belangrijk. Ga in je vakantie eens langs bij de organisaties die jou interesseren. Zoek mensen op die hetzelfde werk doen en leg contacten voor de toekomst. Zo bouw aan je netwerk.”
Meer mogelijk
Ze wil graag meer Caribische zorgprofessionals stimuleren om terug te komen. “Je bent hier hard nodig. Probeer het gewoon uit; ga bijvoorbeeld een paar maanden als waarnemer werken. Of wissel af tussen Nederland en de eilanden. Er is echt meer mogelijk dan je denkt!”
Voor vragen over haar remigratie kun je Amely bereiken op haar LinkedIn.
Lees voor meer inspiratie de stories van Rasheendra Polonia, Melissa de Meza en Carlos Javier Martis
Amely was gastspreker bij ons webinar “Between Islands and Identities; the mental Journey of Remigration”. Tijdens dit webinar werd specifiek ingegaan op de sociaal-emotionele factoren van remigratie naar de Caribische eilanden. Naast het praktische deel – een baan, een huis, financiën – spelen persoonlijke factoren zoals familie, eigen taal en cultuur en a sense of belonging een belangrijke rol bij de keuze om wel of niet terug te gaan.
Stagiair Roman Monte, masterstudent International Public Health aan de Vrije Universiteit Amsterdam, onderzocht dit thema onder Caribische jongeren in Nederland.