“Ik wilde meteen na mijn studie terug naar Curaçao, niet pas als ik oud en verschrompeld ben! ”

Na het Radulphus College vertrok Nitza naar Nederland. Ze koos voor de bachelor Biofarmaceutische Wetenschappen aan de Universiteit van Leiden. “In de opleiding Biofarmaceutische Wetenschappen leer je over de ontwikkeling van geneesmiddelen; van het ontstaan van ziekten tot het effect van geneesmiddelen op het lichaam. Tijdens de studie komen alle stappen die doorlopen worden bij de ontwikkeling van geneesmiddelen maar ook vaccins aan bod, zoals bij de Corona vaccins.” legt Nitza uit.

Aansluitend volgde ze een master Biomedische wetenschappen. “Dat is echt gericht op het ontstaan van ziekten, (cel)onderzoek en minder op chemie.” Al tijdens haar studie wist ze heel zeker dat ze terug wilde naar Curaçao dus ze koos om ook de premaster Farmacie te volgen om haar kansen te vergroten. Die premaster werd op de Universiteit Utrecht aangeboden. “Ik heb heel goed gebruik gemaakt van mijn OV-kaart, heen en weer reizend tussen mijn woonplaats, Den Haag, en mijn studiesteden Leiden en Utrecht.” lacht Nitza.

Na de premaster volgde ze een master Farmacie, een hele nieuwe studie toentertijd in Leiden. Het is een pittig traject: “Je hebt over het algemeen één à twee keer per week collegedagen en voor de rest ben je in een apotheek. De opleiding is erg praktijk gericht. Studeren moet je dus doorlopend en proactief doen, het is best zwaar!” Ze keerde terug naar Curaçao om haar onderzoeksstage te doen in het St. Elisabeth Hospital en Curaçao Medical Center. Daar onderzocht ze onder meer het gebruik van antibiotica in het ziekenhuis. Afstuderen deed ze in Nederland, op 28 augustus 2020.

Nitza benadrukt: “De bachelor en master Farmacie duren beide drie jaren, dus best lang. Je krijgt een belangrijke functie als apotheker. Je bent eindverantwoordelijk voor de geneesmiddelen die jouw apotheek aan patiënten levert. En je moet voortdurend overleggen met een arts of je meegaat met de behandeling die je samen met de arts aan de patiënten biedt. Als apotheker ben je niet meer iemand die pillen maakt en aflevert; je maakt deel uit van het team van zorgprofessionals, je bent een medehandelaar. Dat vergt een goede opleiding en wilskracht.” Ze houdt zielsveel van haar vak en wilt graag haar kennis zoveel mogelijk met anderen delen.

Natuurlijk is het terugkeren naar Curaçao even wennen voor Nitza als professional, na haar studies in Nederland. Het kost veel tijd en energie zegt ze omdat er sommige basale dingen ontbreken. “Met alle respect, maar vooral oudere apothekers zijn niet gewend om door te vragen bij patiënten en artsen. Die passieve houding, daar heb ik als jonge apotheker af en moeite mee.” Ook noemt ze de Sociale Verzekeringsbank (SVB) met haar monopolie positie op het eiland. “Prijzen van de SVB en groothandels fluctueren soms per dag; de prijsverschillen die hierbij ontstaan worden vaak terecht of onterecht bij de apotheek neergelegd.”

Haar inzet voor Curaçao is duidelijk. Al mist ze Nederland ‘soms verschrikkelijk’, dit is waar ze nodig is en ze haar kennis wil inzetten. Helemaal nu tijdens de pandemie. Ze gaat fysiek naar de apotheek want niet alles is zo gedigitaliseerd als in Nederland. “We zouden daar wel stappen in kunnen zetten.” Merkt Nitza op. Ze noemt als voorbeeld veel botika’s die niet digitaal aan elkaar gekoppeld zijn. “Een hartpatiënt kan zijn maandelijkse medicijnen in Botika A halen en dan bij ons komen om Viagra halen. Dat gaat soms helemaal niet samen maar omdat de apotheker geen compleet beeld heeft van het medicatieprofiel van een patiënt, weet je als apotheker niet of het verantwoord is om de medicatie te verstrekken.”