Remi Schoop
Kada pakiko tin su pasobra!
Een dag uit mijn leven als KNO-arts
Bon dia! Ik ben Remi Schoop. In deze blog beschrijf ik hoe een werkdag van mij er uit ziet als KNO-arts in Leiderdorp. Ook vertel ik over mijn band met Curaçao waar ik mijn hele jeugd heb gewoond.
Het is 7:00 ’s ochtends als ik de auto start en naar het Alrijne ziekenhuis in Leiderdorp rij waar ik als Keel- Neus- en Oorarts (KNO-arts) werk. Uit de radio klinkt de muziek van de Curaçaose legende Rudy Plaate.
Mijn gedachten dwalen zoals vaker af naar die fijne tijd op het Radulphus College, waar ik 6 jaar op school zat waarna ook ik in het vliegtuig vol met bursalen naar Nederland vertrok om te gaan studeren. In een klein half uur rij ik naar mijn werk. Terwijl ik luister naar de klanken van Atardi Korsou ta bunita denk ik aan de werkdag die voor mij ligt.
Knuffel
De dag zal bestaan uit een combinatie van managementoverleg, spreekuur, het begeleiden van een coassistent en een arts-assistent die in opleiding is tot KNO-arts en zal eindigen met het wekelijkse onderwijs en vakgroep overleg.
Hoogtepunt van mijn ochtend spreekuur is de knuffel die ik van Ans krijg
nadat ik haar behandeld heb aan een oorontsteking. Ans is een dame van 48 jaar met het Syndroom van Down en die houdt zich niet aan de huidige 1,5 meter richtlijn.
Covid-19
Het afgelopen jaar zijn wij tijdens de Covid-19 pandemie ingezet op de corona afdeling en waren we genoodzaakt onze reguliere zorg af te schalen. Er is nog veel reguliere zorg uit die periode in te halen en ik hoop dat we ons hierop de komende tijd kunnen blijven richten.
Middag
Gelukkig is er vandaag voldoende tijd tussen het ochtend en middag spreekuur om te lunchen. Dit is het moment om even te ontspannen en met collega’s bij te praten. Het middag spreekuur is prettig gevarieerd; hoogbejaarde patiënten met gehoorverlies of slikklachten wisselen af met jonge kinderen met klachten van hun neus- en keelamandelen. Tussendoor is er nog tijd om de operaties van de volgende dag voor te bereiden en na het spreekuur heb ik nog 2 kleine ingrepen op de behandelkamer. Ik verwijder een bijtcyste uit een wang en
Ik plaats een trommelvliesbuisje
Foto
Tijdens mijn spreekuur krijg ik veel leuke opmerkingen en vragen over de laatste aanwinst in mijn spreekkamer. Aan de muur hangt een grote foto met daarop de Pontjesbrug, Handelskade en Fort Amsterdam in Punda. De foto wordt vaak herkend en dagelijks krijg ik complimenten of vragen over de foto. Vaak krijg ik de vraag die de meeste yu di Korsou gesteld wordt: “Gaat u ooit definitief terug naar Curaçao?”
Spoed Eisende Hulp
Het is al ruim 19:00 geweest als het onderwijs en vakgroep overleg is afgerond en mijn dienst is begonnen. Tijdens de dienst kom ik vaak op de Spoed Eisende Hulp waar ik onder andere (heftige) bloedneuzen en keelontstekingen behandel.
Dushi Kòrsou
Ik vraag mij regelmatig af hoe het zou zijn om te leven en te werken op Curaçao
Waarom ben ik na al die jaren nog steeds in Nederland? Mijn antwoord kan het beste samengevat worden door de stelling uit mijn proefschrift: kada pakiko tin su pasobra!