Een verslag van CARE Caribbean 2023
De vraag naar zorgpersoneel op de Caribische eilanden is groot. Toch is een terugkeer voor Caribische zorgprofessionals na hun studie niet altijd vanzelfsprekend. Dat bleek zaterdag 11 november tijdens het netwerkevent en banenmarkt CARE Caribbean. WeConnect organiseerde dit evenement voor de tweede keer, samen met vereniging AMA (Asosiashon Mediko di Antias). Ongeveer 100 geïnteresseerden kwamen bij elkaar in Den Haag om te bespreken hoe de positie van scholier, student en professional verstevigd kan worden.
Tijdens het plenaire programma spraken de Gevolmachtigde Ministers van Aruba en Curaçao de zaal toe. Zij benadrukten het belang van ‘braingain’ voor de eilanden. Ook Abigail Norville, plaatsvervangend Secretaris Generaal van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, sprak haar hoop uit dat meer eilandskinderen de weg terug naar huis vinden. Ze wees daarbij ook op de uitdagingen: “De toenemende superspecialisatie in het Europese deel van Nederland levert niet altijd het type zorgprofessionals die de eilanden nodig hebben.”
Daarna besprak presentator Supharmy Lard met wisselende gastenpanels de ervaringen en obstakels waar Caribische studenten en zorgprofessionals mee dealen. Die variëren van wennen aan Nederland (‘wat is een zomerjas?’) en een gebrek aan informatie over studiemogelijkheden tot twijfels over terugkeer door studieschulden, meeverhuizende gezinsleden en onzekere carrièreperspectieven.
Studiekeuze
De eerste horde die genomen moet worden is het maken van de juiste studiekeuze op de middelbare school.
Tweedejaars student biomedische wetenschappen Tumaini Pinedo weet uit eigen ervaring dat het vanuit Curaçao moeilijk is om een goed beeld te krijgen van alle studierichtingen. Ook vindt zij dat er te weinig informatie is over selectieprocedures en de voorbereidingen op de decentrale selectie.
“In Nederland kunnen scholieren daar allerlei trainingen voor krijgen. Die zijn er op Curaçao niet.”
Details
Als de oversteek eenmaal gemaakt is, blijken er opnieuw obstakels. “The devil is in the details”, zegt de Arubaanse Laura vanuit de zaal. “Mensen kennen hun rechten niet en dat is een probleem bij bijvoorbeeld huisvesting.” Plus: er zijn zoveel zaken die nieuw zijn in Nederland.
“Je moet budgetteren, elke dag koken en leren omgaan met de totale vrijheid die je ineens hebt. En je moet je uiten in een andere taal, dat is niet makkelijk als het even niet goed gaat met je mentale gezondheid.”
Een ‘handleiding Nederland’ zou dus handig zijn, vindt ook de Curaçaose student geneeskunde Sheeney Magdalena: “Iedereen wil hier naar de kroeg en bier drinken. Ik dacht: I’ll skip that, maar daardoor duurde het langer voordat ik vrienden maakte. Het had geholpen als iemand dat soort dingen vooraf had gezegd.”
Cultuurverschillen
Bovendien blijken de universiteiten en hogescholen niet altijd rekening te houden met taal- en cultuurverschillen in hun beoordelingen. “Dat kan nadelig uitpakken voor internationale studenten”, weet Sascha Haans van de Hogeschool van Amsterdam. “Docenten hebben vaak geen idee dat dit soort barrières spelen bij internationale studenten. Caribische studenten zijn daardoor lange tijd benadeeld bij de beoordeling van coschappen. Nu we dat weten, zijn we begonnen met veranderingen aan het systeem en geven we trainingen diversiteit en inclusie aan docenten.”
Terugkeren
De meeste Caribische studenten nemen zich vooraf voor om na hun opleiding terug te keren. Maar eenmaal afgestudeerd blijkt dit niet meteen vanzelfsprekend. Het is vanuit Nederland lastig een goed beeld te krijgen van vacatures op de eilanden. Ook de hoogte van de salarissen daar, het afbetalen van studieschulden en het meeverhuizen van gezinsleden die in Nederland geaard zijn, weerhouden professionals ervan om daadwerkelijk terug te gaan.
Waar de aanwezige werkgevers hun organisatie en eiland promoten met de vele vacatures, het klimaat, de cultuur en een betere work-life balance, hebben de werkzoekenden vooral praktische en zakelijke vragen, zoals: ‘Zijn mijn gezinsleden ook verzekerd als ik terugga?’ en ‘Waarom betalen jullie een MBO-salaris als ik HBO opgeleid ben?’. Arts-epidemioloog Izzy Gerstenbluth eindigt het programma met de oproep aan de studenten om niet allemaal specialist te worden. “We hebben op de eilanden ook generalisten nodig die in public health willen werken.”
Banenmarkt
Daarna was het de hoogste tijd om een bezoekje te brengen aan de banenmarkt. De stands van de werkgevers op de Care intussen waren goedgevuld met flyers, pennen en gadgets om nieuw personeel te werven. Want de werkgevers hebben vele vacatures op de eilanden in de aanbieding. Er werd dan ook druk kennisgemaakt, informatie uitgewisseld en genetwerkt. De dag werd besloten met een drankje en een hoop stof tot nadenken.
Fotogalerij
0%
